Category Archives: Tall Ship Races

All posts related to the Tall Ships Races (in Dutch)

Introductie Tall Ships Races blog

This used to be the welcome page and introduction to the Tall Ships blog. I’m just gonna put it here for consistency’s sake. Unfortunately, the squadron of translation monkeys I ordered has not arrived yet, so this part is still in Dutch.

Hallo!

Dit is mijn blog, dat ik heb opgezet om mijn ervaringen te delen van het meedoen aan de Tall Ship Races 2014. De Tall Ship Races is een jaarlijkt evenement, dat wordt georganiseerd ter bevordering van internationale vriendschappen en kennismaking en begrip voor andere culturen. Het is een race over zee die vier havens in verschillende landen aan doet.

In 2014 was Harlingen een van de thuishavens en de start van de race. Stichting Harlingen Sail maakte het mogelijk voor Nederlandse jongeren om sponsorgeld binnen te halen en mee te varen als “trainee” op één van de schepen. Dit blog heb ik geschreven als trainee aan boord van ‘De Morgenster’ onderweg van Harlingen via Frederikstad naar Aalborg.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=sb-7daND-t4

15-07-2014, in Frederikstad

“Zaterdag aangekomen in Frederikstad. Het is nu dinsdag en we zijn nog steeds niet vertrokken, alhoewel we ‘s ochtends zouden gaan. Nee, het wordt vier uur. Het is zes uur geweest. Ah, ok, “we gaan” hoor ik net.

Maar we hebben het leuk gehad de afgelopen dagen. Zaterdag de “egg-challange”: krijg een ei zover mogelijk op het dek vanaf het eerste kraaiennest, zonder iets op het schip vast te maken. In een team met Anaïs, Max, Søren en Anne-Margit, waarbij de laatste twee iets anders wilden doen, eindigden we natuurlijk met een luchtdruk-gestuurde raket van een frisdrankfles (je kent ze wel) die een ei met een parachute voortstuwde. 

Bij gebrek aan profi materialen bestond onze basis uit een plastic bakje en was onze dop-fietspompaansluiting luchtdicht gemaakt met kouwgom. De raket werkte alsnog prima, maar helaas viel het ei uit de houder voor de lancering. Alhoewel we natuurlijk niet voor de winst gingen maar voor de show was het toch jammer, aangezien ook de parachute uitstekend bleek te werken. 10356146_10152673495674750_5615500584521911638_nHeb nog nooit zo veel lol gehad als de paar uur in het park tijdens het bouwen en crashtesten van onze raket. Dat krijg je als je drie gekke wetenschappers een evil plan uit laat voeren.

Van zondag weet ik bijna niets meer, was niet zo geweldig als een raket bouwen en schieten vanaf de mast. Oja, ‘s ochtends waren er sportactiviteiten waar ik natuurlijk niet aan meegedaan heb en die ik met Anaïs, Max en Noëlle ontvlucht ben voor een wandeling door het oude gedeelte van Frederikstad, het ford. ‘s Avonds was er een crew party; ‘t was leuk om te picknicken, maar verder was er niet zo veel aan (geen dansmogelijkheden). We zijn nog met wat mensen een wandelingetje gaan maken en teruggegaan naar het schip. Ik heb veertien kaartjes geschreven (dat is veel) en lekker gedouchet. We waren allemaal ontzettend moe dus Mak keek heel verbaasd toen hij erachter kwam dat het pas elf uur was.

Er was overigens ook een markt langs de kade speciaal voor de Tall Ship Races. Niet met allerlei Noorse producten om aan de touristen te laten zien, maar met Europese kraampjes. Dat is leuk voor de Noren. Volgens de Fransen klopte er niks van de zogenaamde “food from the South of France”. Ik had bijna voor de grap kaas uit Nederland gekocht.
Verder best veel gelopen met mijn Franse vrienden. Wilde frambozen tegengekomen waar ik bijna niet weg van was te slaan. M’n voeten doen nu wel ongelooflijk veel zeeer. Dat was enigszins lastig toen ik deodorant moest halen voor het kanon. Kanon? Kanon! Dat is ons volgende project, een aardappelkanon. Hebben vanmiddag al van het dek geschoten, echt heel leuk! Terugslag is behoorlijk groot en de dop op de achterkant schiet er vanaf, dus helemaal ongevaarlijk is het niet. Ach ja, for science!”

 

11-07-2014, coast of Norway

Het is bijna maandag. Het is mij wel bekend dat dit bijna iedere week het geval is, maar deze maandag is me wel even de maandag der maandagen. Deze maandag is namelijk niet alleen de eerste van de week en van de maand, maar ook van het academische jaar. Deze maandag begin ik met mijn master GRavitation and AstroParticle Physics Amsterdam – een naam die mogelijk grotendeels gekozen is om het koddige acroniem GRAPPA te vormen – waar ik eerder over verteld heb hier. Het is tamelijk spannend allemaal, mede omdat ik 1,75 maal het “normale” aantal vakken heb gekozen (waarom doe ik eigenlijk maar één master?) en dit mij nog wordt bemoeilijkt door mijn rooster waarin nogal wat colleges tegelijkertijd vallen. Gisteren hoorden we bij de introductie dat het echt niet de bedoeling was dat Particle physics I en Open problems in modern astrophysics tegelijkertijd zouden zijn, maar dat er nu niets meer aan te doen is. Wat fijn toch om te weten dat het niet de bedoeling was.

En dan nu een verhaaltje van op het schip.

“De race hebben we bij lange na niet gewonnen, maar dat vinden we allemaal niet meer zo belangrijk. Aangezien er niet meer gezeild wordt, is men vooral bezig met elkaar uitdagen in zelfverzonnen wedstrijdjes in het kader van “the Challenge Game” of met het rondlopen van toegewezen moordwapens in “the Murder Game”. In deze laatste heeft iedereen kaartjes getrokken met een locatie, wapen en natuurlijk een slachtoffer, die vervolgens door aanraking met het wapen op de locatie kan worden vermoord. Ik heb ook maar m’n tanderborstel in mn broek gestoken voor ‘t geval ik Jørgen tegen kom voor de wasmachine.
Maar de meesten aan boord zijn veel fanatieker dan ik; zojuist klom Alexine het want in met een kussen onder haar arm om een moord te plegen. Ik heb vooral genoten van het uitzicht op de Noorse kust en het lezen van m’n boek (Xenocide, het derde deel van de Ender series van Orsor Scott Card, vooral het eerste deel Ender’s Game is zeer aan te raden).

Vanmiddag zijn we aangelegd bij één of ander Noors dorpje waarvan ik ech tniet weet hoe het heet, maar ik heb gehoord dat ze allemaal ongeveer hetzelfde zijn (‘s zomers een paradijsje, ‘s winters een beetje uitgestorven). Van boord stappen was wel even een gek idee, maar ik het goed gebruikt gemaakt van de bewegingsruimte door met mijn Franse vrienden Anaïs, Max en Noëlle te gaan hiken. We vonden een weggetje omhoog en een aardige Noor die ons wees op een “verborgen” meertje, uitermate geschikt om in te zwemmen. Ik zou graag vertellen dat ik er zo in m’n ondergoed in ben gesprongen, maar ik had mijn handdoek niet bij me (als HHGTTG-kenner had ik natuurlijk beter moeten weten). Maar Anaïs en Max zijn er allebei ingedoken, en Noëlle klom in een boom.
Later zijn we nog fijn vreemd-uitziend geld gaan pinnen om fruit te kopen – heb de afgelopen week slechts twee appels en een banaan gegeten (aan fruit dan) – en een lekker ijsje te halen. 

Na een uitstekende Deense maaltijd met kennelijk nogal een “Dutch touch” zijn we nu weer op weg naar Frederikstad. Ik zit hier nu lekker op ‘t dek m’n logje te schrijven, uitkijkend op een bijna stille, pastelkleurige oceaan met een volle maan erboven. Heerlijk.”

10-07-2014, at sea

Iets te vroeg gejuicht in het vorige bericht, die middag weer ziek geworden en op bed gelegen. Het was slecht weer met grote golven.

Gisteren was de beste dag tot nu toe, voelde me bijna de hele tijd prima. Heb aan het roer gestaan: heel erg leuk in het begin maar het kan na een tijdje een beetje saai worden. ER is een elektronisch kompas en er is veel concentratie voor nodig om de koers binnen een paar graden van de gewenste te houden.

Alle gevonden (of gestolen bij het schoonmaken) spullen werden geveild. Dit houdt in dat je moet bieden met bijvoorbeeld een lied of een dans om je spullen terug te kijrgen. Het eerste item was Jip, een beetje het chaootje van de rode (onze) wacht. De blauwe (of was het de witte?) wacht bood een dans met zn allen om Jip te krijgen, dus moesten wij snel overbieden met een dans en een lied tegelijk. Jip was gered. De rest van de spullen was trouwens ook bijna allemaal van de rode wacht, maarja, wij slapen dan ook in de woonkamer. Ik was overigens niets kwijt geraakt maar heb wel een Tall Ship Races T-shirt maat M gewonnen – het behoorde kennelijk niemand toe – met het verhaal van de bolletjesmensen.

De avond hadden we super weer, en de zee had nog een mooie verrassing voor ons: een stel dolfijnen kwam met ons meezwemmen. Dat was echt prachtig om te zien, het water is helder genoeg om ze onder water te localiseren, maar ze komen ook vaak half boven water. Het schijnt dat ze soms worden aangetrokken door het geluid van de generator (of zoiets) en om een ombekende reden graag rond de boeg van het schip zwemmen. (Later bleek dat het helemaal geen dolfijnen, maar bruinvissen zijn geweest. Was nog steeds mooi om te zien.)

Deze ochtend voel ik me ook weer prima. We hebben vernomen dat de race om twee uur vanmiddag wordt stopgezet zodat ook de langzaamste schepen nog zaterdagmiddag in Frederikstad aan kunnen komen op de motor. Dus proberen we u nog zo ver mogelijk richting het einddoel te komen, onze eerdere koers is hier alleen niet heel gunstig voor. Daarna gaan we sight seeing langs de Noorse kust. En zojuist: “Land in zicht!” Ik ga weer naar boven, genieten van het zonnetje en de frisse zeelucht.

08-07-2014, at sea

Dat er ruim een week niks op dit blog is verschenen heeft er alles mee te maken dat ik nog druk bezig was met het afronden van mijn bachelorproject. Na een week lang dagen van 10 á 12 uur te hebben gemaakt is het erg fijn om te melden dat mijn scriptie is ingeleverd!  Niet dat ik nu alle tijd heb om niets te doen, ik geloof dat er nog vier kaartjes geschilderd moeten worden en op de post gedaan.

“Gisteren de hele dag zeeziek geweest, het was verschrikkelijk. Alhoewel ik niet m’n maaginhoud ben kwijtgeraakt, voelde ik me de hele dag te beroerd om iets anders te doen dan zitten en liggen, slapen en met veel moeite naar de wc gaan. Iedereen was geweldig lief voor me en behulpzaam met een trui pakken of een glaasje water halen. En ondertussen was iedereen druk bezig met het schip en het begin van de race, terwijl mijn grootste bijdrage het schillen van tien aardappels was.

Maar vanochtend was ik zo blij dat het over was, het was het bijna waard (nee, eigenlijk totaal niet). De wind is een stuk sterker geworden dus we gaan een stuk harder, en een stuk schever. We hebben zelfs een paar zeilen naar beneden gehaald zodat het schip geen water gaat scheppen. De bovenste, want die trekken het schip het meest omver. Ik geloof dat ik nu een presentatie over Nederland moet geven, totaal onvoorbereid, dus dat wordt leuk. Toedels.”

05-07-2014, Harlingen

Ik ben weer terug. Eigenlijk al sinds zaterdag, maar met de laatste loodjes van mijn bachelorproject en andere activiteiten ben ik er nog niet aan toe gekomen dat eerder te berichten. Het was een reis met ups en downs – en dan bedoel ik niet alleen de golven. Ik ben best zeeziek geweest, maar verder heb ik ook ontzettend kunnen genieten van de reis en heel veel lol gehad met iedereen aan boord.

De volgende zeven berichten zullen bestaan uit wat ik aan boord opgeschreven heb. Hier volgt de eerste.


Gisteren aangekomen in Harlingen en op de Morgenster gearriveerd, waar ik vernam de “red watch” te hebben, van 8 tot 12 en van 20 tot 24 uur. Klinkt goed, behalve dat hierbij komt dat we niet in hutten, maar in de eetzaal op de banken en in hangmatten slapen. Ik heb er nu één nacht op zitten in mijn slaapzak op mijn stukje bank van ~40 cm breed en ben nu al moe van het bekrompen en onderbroken slapen – maar dat zou ook aan de crew party van gisteravond kunnen liggen.

Vanochtend zijn we gaan klimmen in het wand van het schip, met een harnasje aan om jezelf te zekeren natuurlijk. Ben tot op het tweede platformpje (echte zeelui noemen dit een kraaiennest) gekomen. Dood eng. Dat doe ik nooit meer. ‘s Middags de “harbour challenge”: verschillende opdrachten rond de haven van Harlingen uit te voeren met ons team (bestaande uit de red watch) om zoveel mogelijk punten binnen te halen. Helaas hebben we gewonnen, hetgeen betekent dat er nu een mooie koperen bel met inscriptie in onze slaapkamer vertoeft, waarmee we hopelijk niet gewekt worden morgenochtend.

Maar het was leuk, cooral natuurlijk door de leuke mensen. Zo hebben we Søren, een Deen wiens naam bijna niemand uit kan spreken en met wie ik het tenminste een beetje over natuurkunde kan hebben – een beetje want hij is een engeneer. En Max, een Fransman met wie ik op jacht ben gegaan naar een sterrenkaart (helaas neit gevonden) en schoenen voor hem (dat was makkelijker).

Je kunt vast begrijpen dat met al deze nationaliteiten aan boord het niet makkelijk was om dit verhaal in het Nederlands te beginnen. Ik vind het ook lichtelijk irritant als de nederlandse trainees of bemanning aan boord me in het Nederlands aanspreken als ik net uit een Engelse conversatie kom. Ach, we schijnen binnen twee dagen allemaal vloeiend “Morgenster English” te spreken.

Morgen is de sail out, waarna we overigens weer gewoon de haven in varen om de passagiers die even mee gaan af te zetten. Maandag zullen we het startpunt van de race bereiken, dus ik kan maar beter veel slaap proberen te krijgen op mijn 40 cm. Weltruste.

Achteraf gezien is er van dat Engels niet zo veel terecht gekomen. Ik heb zo veel Nederlands en Frans tussendoor gesproken en gehoord, dat mijn Engels werkelijk nergens naar klonk. Gelukkig waren er geen Britten aan boord om me te bekritiseren. Binnenkort het volgende bericht vanaf zee!

 

Sail Out Frederikstad

De Tallship vloot is inmiddels weer vertrokken uit Frederikstad.
Na een rustige nacht lijkt het:
https://www.youtube.com/watch?v=WXHSExQxDsM

Ik heb nog geen materiaal gevonden van de Sail Out (utseil? Seil ut?), maar die zet ik hierbij zodra ik wat (leuks) gevonden heb.

Het merendeel van de vloot is onderweg op de 2e etappe naar Bergen. Zoniet de Morgenster. Volgens de informatie van vesselfinder is ze gisteren wel rond 17:05 uit Frederikstad vertrokken, maar is ze inmiddels al goed op weg naar Aalborg, Denemarken. Op dit moment betreedt ze terzijde van de Artemis zelfs al de territoriale wateren (de 12 mijls zone) van Denemarken.

Update 2014-07-17:
Inmiddels wel een leuke timelapse video van de “utseiling” gevonden. Morgenster op het eindje…

Crewparade

De trainees van alle deelnemende schepen (w.o de Morgenster) tijdens de Crewparade in Frederikstad… met Janna op 2 minuut 24!

En dan de “prisutdeling”!
Welke crew wint uiteindelijk (terecht) de prijs voor de meest energieke en orginele vertoning op de Crewparade?
Uitslag op 2 minuut 5 (spoiler: Janna op 3:25…)

Vooruit, nog eentje…

Geariveerd in Frederikstad

Na Janna, of eigenlijk de Tallship Race en de Morgenster in het bijzonder, de afgelopen dagen te hebben moeten volgen via een kaartje op de site van Sailtraining International, kreeg ik eergisteren ik een sms-je van Janna:

“Voor de kust van Noorwegen. Geweldig weer, voel me ook prima. Eerste dagen niet zo (ziek). Er is hier heel veel water en wat kwallen en dolfijnen…”

Inmiddels is de etappe Harlingen – Frederikstad van de Tallshiprace 2014 ten einde gekomen.
Als ik de resultaten goed begrijp is  de Morgenster uiteindelijk 9e geworden in haar klasse. De winnaars zijn:

  1. Kapitan Glowacki (PL)
  2. Kruzenshtern (RU)
  3. Europa (NL)

Ik zie dat de vloot nu gearriveerd is in Frederikstad. De Morgenster ligt aan de kade en de festiviteiten rond Seil Fredrikstad 2014 zijn begonnen.
Ik heb nog geen video of foto materiaal van de Sail-in online gevonden, dus moeten we het voorlopig nog maar even doen met een virtuele sail-in en een teaser:

Update 2014-07-13:
Toch een videootje gevonden van (een stukje van) de “innseil”. Helaas nog niet met de Morgenster…

Oja, en blijkbaar speelden de Backstreetboys gisteravond op het festijn. Zou Janna daar tussen hebben gestaan?

Update 2014-07-16:
Nu wel een video gevonden van de “inseil” mét de Morgenster (op 6 minuut 59)

Update 2014-07-16:
En zo lagen de schepen er bij, gezien vanuit de lucht.
https://www.youtube.com/watch?v=CBMWmMEsInw

Update 1014-07-17:
En zo vanaf het water (Morgenster op ca. 1 minuut 30)